Karandese geschiedenis

Jaartallen

• 6500 - 7000 De landbouw (en de handel) komt tot ontwikkeling in Karandis.
• 6900 - 7100 Een aantal stadsstaten, Kalodis, Orudis, Sabardis, Valudis, Arvidis, Vildis en Lindis, ontstaan in deze periode. Met uitzondering van Valudis waren zij lid van het handelsverbond Hĕmde.
• 7209 Eerste Vildische oorlog; de drie koninkrijken proberen Vildice te veroveren, maar de Zeeslag bij Griseldis) tussen de vloten van de stadsstaat Vildice en de drie koninkrijken eindigt met hulp van de Hĕmde in een overwinning van Vildice.
• 7232 De stadsstaten Arvice en Lindice sluiten een vrijhandelsverdrag met koningin Nirgandī van de Drie Koninkrijken en treden uit de Hĕmde.
• 7265 Tweede Vildische oorlog; de vloot van de drie koninkrijken bombardeert de stad Vildis waarna de stad zich overgeeft en door de drie koninkrijken ingelijfd wordt.
• 7295 De dochter van koning Borins van Orudis, Virestas, huwt met kroonprins Зödranes van de drie koninkrijken.
• 7297 De Lindische oorlog breekt uit tussen de stadsstaten Lindis, Arvidis en de drie koninkrijken. Lindis wordt door de drie koninkrijken veroverd.
• 7299 De stadsstaat Arvidis wordt door de drie koninkrijken veroverd en ingelijfd.
• 7318 Koning Borins van Ourudis overlijdt en prinses Virestas en kroonprins Зödranes van de drie koninkrijken worden in principe koningin en koning van Orudis, maar in de praktijk wordt Orudis dan een een deel van de drie koninkrijken.
• 7311 De stadsstaat Kalodis sluit een verbond met de stadsstaat Sabardis vanwege de dreiging van de drie koninkrijken in het oosten en de Sdacudoiaanse opmars in het westen.
• 7328 Kalodis sluit een verbond met Dogau.
• 7360 Westelijk Karandis wordt een vazalstaat van Sdacudoi.
• 7418 Misoonse invasie in Oost-Karandis (dat deel uitmaakt van de drie koninkrijken).
• 7426 Karandezen nemen deel aan de Westelijke alliantie in de oorlog tegen Neppollonak.
• 7429 Oorlogshandelingen in Karandis worden gestaakt na Wapenstilstand van Valudis.
• 7435 Op het Congres van Mistel worden de huidige grenzen van Karandis vastgesteld (maar de Confederatie weigert om het landschap Svikdice terug te geven). Karandis wordt een onafhankelijk koninkrijk.
• 7436 Confederatie annexeert Svikdice.
• 7443 Koning Janes wordt aangeklaagd voor hoogverraad na geheime onderhandelingen over Svikdice en vlucht naar Confederatie.
• 7452 Heden; Karandis wordt bestuurd door stadhouder (generaal Konstantins Pets).

Stadsstaten

Gedurende de meeste tijd in de geschiedenis bestaat Karandis niet als zelfstandige staat en zijn de meeste Karandezen onderdanen in andere staten. Het westen van Karandis wordt in de 74e eeuw een vazalstaat van Sdacudoi. Daarnaast ontstaan er door de ontwikkeling van de landbouw en het wegvallen van de dominantie van het noorden langs de kust van wat nu oostelijk en centraal Karandis en de Confederatie is zo tegen het einde van het 7e millennium een aantal stadsstaten. De belangrijkste hiervan waren Kalodis, Orudis, Sabardis, Valudis, Arvidis, Vildis en Lindis. Met uitzondering van Kalodis dat zijn onafhankelijkheid tot in de 75e eeuw wist te bewaren, kwamen de overige stadsstaten in de 73e en 74e eeuw na de teloorgang van het handelsverbond Hĕmde steeds meer onder het gezag van de drie koninkrijken. Rond dezelfde tijd werd het westen van het Karandese gebied door Sdacudoi veroverd. In 7311 huwde koningin Alezas van Sabardis met koning Beres van Kalodis waardoor Sabardis na verloop van tijd door Kalodis ingelijfd werd.

In het begin van de 73e eeuw ontstaat er een konflikt tussen de drie koninkrijken en de stadsstaat Vildice. Koning Ormentes van de drie koninkrijken beschouwde het voor de kust gelegen eiland Vildice als een ongewenste handelskonkurrent en probeerde in 7209 om het handelsverkeer van en naar de haven van Vildis te verhinderen. Het komt tot een zeeslag tussen de vloten van Vildice en de drie koninkrijken (Zeeslag bij Griseldis) en de schepen van de drie koninkrijken worden verjaagd. In 7265 bombardeert de vloot van de drie koninkrijken de stad Vildis waarna de stad zich overgeeft en Vildice, inclusief de eilanden Griseldis en Tiberdis worden door de drie koninkrijken ingelijfd. Na de val van Vildice waren de drie koninkrijken ook in staat om de baai te blokkeren waaraan twee andere handelssteden, Lindis en Arvidis, liggen. Hierdoor werden deze steden verzwakt en nadat in 7297 de Lindische oorlog uitbreekt worden de beide stadsstaten door de drie koninkrijken veroverd.

In 7295 treedt de dochter van koning Borins van Orudis in het huwelijk met de kroonprins van de drie koninkrijken en de beide staten sluiten een verbond. Na de dood van koning Borins in 7318 wordt Orudis feitelijk een deel van de drie koninkrijken.

Kalodis was een van de meest westelijke stadsstaten en wist zijn onafhankelijkheid te bewaren tot aan de Misoonse invasie in het begin van de 75e eeuw. In het westen kwam steeds meer grondgebied onder Sdacudoiaans gezag te staan en Sdacudoi bedreigde in de eerste helft van de 74e eeuw ook Kalodis. In 7311 sloot Kalodis een verbond met de stadsstaat Sabardis door middel van een huwelijk tussen koningin Alezas van Sabardis en koning Beres van Kalodis, hoewel dit feitelijk inhield dat Sabardis ophield te bestaan als onafhankelijke stadsstaat en door Kalodis ingelijfd werd. In 7328 sloot Kalodis een verbond met Dogau om te voorkomen dat de stad door Sdacudoi of de drie koninkrijken veroverd zou worden en vormde zodoende tot aan de Misoonse invasie in 7418, toen er oorlog tussen het Misoonse Rijk en Dogau uitbrak en Misoonse troepen Kalodis bezetten, een bufferstaat tussen het westen van Karandis dat onder Sdacudoiaans gezag stond en Oost-Karandis dat een deel van de drie koninkrijken was. Hoewel feitelijk zelfstandig, werd Kalodis in loop van de 74e eeuw steeds meer afhankelijk van Dogau. Kalodis werd na 7435 een deel van de onafhankelijke staat Karandis en een lid van het koningshuis van Kalodis werd koning van Karandis (Janes Volus).

De Misoonse oorlog

In 7418 verklaarde het Misoonse Rijk de oorlog aan de drie koninkrijken, dat in 7424 capituleerde, waarna Oost-Karandis tot 7429 een deel van het Misoonse Rijk werd. Deze oorlog leidde tot grote verwoestingen en een sterke afname van de bevolking. Na de Slag bij Sfixirẽ in 7429 waarbij de Misoonse keizer Neppollonak sneuvelde (en waaraan Karandezen aan Sdacudoisaanse zijde (Westelijke Alliantie) deelnamen), werd er aan het zuidelijke front (in Karandis) een wapenstilstand gesloten, de Wapenstilstand van Valudis, waarmee er een einde kwam aan de vijandelijkheden tussen de Drie Koninkrijken, Dogau en Sdacudoi in Karandis en deze landen hun troepen terugtrokken. Deze wapenstilstand zou zes jaar lang stand houden totdat er in 7435 een formele vrede werd gesloten tijdens het Congres van Mistel en Karandis als zelfstandige staat ontstond.

Karandis wordt in 7435 een koninkrijk met als koning Janes Volus (koning Janes). Deze koning vlucht in 7443 naar de Confederatie, nadat bekend werd dat hij in het geheim onderhandelde met de Confederatie over het oostelijke landschap Svikdice dat in 7435 aan Karandis toegewezen was maar sindsdien door Confederatie bezet gehouden werd. Door deze bezetting werden de spanningen tussen de beide landen steeds groter en de onderhandelingen hadden als doel om oorlog te voorkomen, maar tegelijkertijd zou Svikdice aan de Confederatie afgestaan worden. Dit wordt als hoogverraad van de koning beschouwd. Er wordt in Karandis geen nieuwe koning benoemd, maar generaal Konstantins Pets, de held van Sfixirẽ wordt stadhouder, welke functie hij tot op heden vervult.

Zie ook de Geschiedenis van Taratai