Sustulia

Respublica Sustulia

land op Atlantidia

Hoofdstad: Fortiporta Officiële taal: Claudirisch Schrift: Latijns Inwoners: 9.408.000 Staatsvorm: presidentiële republiek Staatshoofd: president Coladi Stichting: 6 november 1936 Motto: 'Pugnante nos sustulimus' Munteenheid: as (AS) UTC: -1 Toegangsnummer: +2883 Landencodes: SQ, SUS, .sq

Sustulia, voluit Respublica Sustulia (Republiek Sustulië) is een republiek op het eiland Atlantidia. Het oosten van Sustulia grenst aan zee. In het noorden grenst het land aan Hochmark en in het zuidwesten aan Frankenland, waarbij de rivier de Plaudum het grootste gedeelte van de grens vormt. Ten slotte grenst Sustulia in het midden-westen aan Brilamontio, waarvan het zich in 1936 eenzijdig onafhankelijk verklaarde.

Geografie

Sustulia bestrijkt een groot deel van de oostkust van het eiland Atlantidia. Het land is merendeels vlak tot heuvelachtig, met een bergmassief aan de oostzijde van het land. De rivier de Plaudum in het zuidwesten van het land vormt de natuurlijke grens met Frankenland en is tevens de enige commercieel bevaarbare achterlandverbinding met Brilamontio.

Cultureel is het land een vrij sterke eenheid, hoewel er wel enkele plaatselijke verschillen zijn. De verschillen tekenen zich vooral af tussen de kustgebieden en de binnenlanden, en in de periferie van het land.

In het uiterste noorden strekt zich het voormalige grondgebied van het hertogdom Lucsabundia uit. Hoewel het hertogdom sinds 1936 formeel alleen nog in Brilamontio bestaat, voelen vele Sustulische Lucsabundiërs zich nog verbonden met de hertog en het voormalige hertogdom.

In het uiterste zuiden vormt de havenstad Sudostia een opvallend internationaal georiënteerde eenheid. Dit is onder meer te danken aan de ligging aan de monding van de Plaudum in de zee en de nabijheid van Frankenland.

Geschiedenis

Voorgeschiedenis: Claudiria wordt Brilamontio

Hoewel de staat Sustulia pas in 1936 werd opgericht, gaat de geschiedenis van het land veel verder terug. Sustulia is ontstaan uit het Claudirische rijk, waaruit het huidige Brilamontio ook is ontstaan. Het rijk Claudiria kwam voort uit de Romeinse volken, die in de tweede eeuw voor Christus voet aan wal hadden gezet aan de oostkust van Atlantidia. Rond 800 na Christus ontdekten ook enkele varende Noordzeevolken het eiland Atlantidië en vestigden zich vooral aan de noord- en westzijde van het eiland.

Rond 1200 waren er grofweg drie rijken op Atlantidia, namelijk het rijk van de Vikingen en Friezen (Hochmark), het rijk van de Romeinen (Claudiria) en het rijk van de Franken (Frankenland). In de 15e en 16e eeuw vonden er enkele oorlogen plaats, waardoor de grenzen behoorlijk wijzigden. In de 17e en 18e eeuw was het betrekkelijk rustig, maar in 1812 brak er tussen vrijwel alle volken op het eiland oorlog los.

Van 1812 tot 1827 is er flinke strijd geleverd, waarbij Claudiria het in de 15e eeuw veroverde en in de 16e eeuw weer kwijtgeraakte bergland tussen Claudiria en Hochmark weer veroverde. In 1909 kwamen de Vikingvolken in het westen van Claudiria in opstand tegen de Romeinse volken in het oosten. Een bloedige burgeroorlog brak uit, die tot 1927 duurde. Hochmark zag daarmee haar kans schoon om haar gebied aan de oostkust verder uit te breiden en nam het noordelijke deel van Claudirië in bezit, het hertogdom Lucsabundia.

De orde werd in 1927 hersteld. Claudiria was berooid en moe van het oorlog voeren. De macht werd gegrepen door de jonge generaal Andreas, afstammeling van een adellijke vikingclan, die zichzelf met hulp van de hertog van Lucsabundia uitriep tot koning van Brilamontio. Brilamontio was oorspronkelijk alleen de naam van het westelijke berggebied, maar werd nu de naam van het gehele voormalige Claudiria, uitgezonderd het door Hochmark veroverde deel.

Geheel keerde de rust echter niet terug. Koning Andreo voerde rigoureuze hervormingen door, zoals de kerstening van de staat, de invoering van de landelijke eenheidstaal Esperanto, een nieuwe kalender en herverdeling van grondeigendom, om daarmee te breken met het bloedige verleden. Claudiria was daarmee voltooid verleden tijd.

Ontstaan van de staat Sustulia

Ontevreden over Andreo's heerschappij riep het oostelijke gedeelte, waar nog altijd vooral Claudiriërs woonden, in 1936 de onafhankelijkheid uit. Dit gebeurde onder leiding van de rechts-nationalistische beweging die kort daarop bekend zou worden als de politieke partij SNOR. De nieuwe machthebbers wilden niet terug naar het Claudirische rijk, maar juist vooruit. Het land kreeg daarom een nieuwe, politiek geladen naam: Sustulia, wat zoiets betekent als 'Ik heb opgeheven', ten teken dat men zich bevrijdde van het Brilamontische juk.

De verhoudingen met Brilamontio waren tot de millenniumwisseling in meer of mindere mate gespannen. Beide landen zetten zich zo veel mogelijk van elkaar af, maar de laatste jaren is er in toenemende mate sprake van toenadering en samenwerking.

Bestuur

Bestuurlijke indeling

Sustulia is onderverdeeld in vijftien provincies. Aan het hoofd van elke provincie staat een gouverneur. De provincies zijn vervolgens weer ingedeeld in pretoriën met aan het hoofd van elk een pretor. Deze is officieel geen bestuurder, maar heeft voornamelijk een ceremoniële en lobbyfunctie.

Nr.	Hoofdstad
1.	Fortiporta
2.	Harena
3.	Sudostia
4.	Urbalongi
5.	Isdera
6.	Clisia
7.	Oloini
8.	Truvialo
9.	Bloniatuvi
10.	Lina
11.	Vivinus
12.	Corus
13.	Sinesi
14.	Criula
15.	Silvemonti

Kiesstelsel

Zowel op provinciaal als op rijksniveau heeft Sustulia een tweekamerstelsel. Bij verkiezingen, gewoonlijk eens in de vier jaar, kiest het volk voor zowel het provinciale als het rijkslagerhuis een nieuwe samenstelling. Vervolgens vinden getrapte verkiezingen plaats door de lager- en hogerhuizen. Elke stemgerechtigde moet bij verkiezingen dus twee stemmen uitbrengen.

De samenstelling van de lagerhuizen gaat volgens evenredige vertegenwoordiging, met een kiesdrempel van 10%. Bij de samenstelling van de provinciale en rijkshogerhuizen geldt een districtenstelsel, waarbij respectievelijk elk pretorium of elke provincie drie zetels te verdelen heeft.

Verkiezingen gaan als volgt in hun werk:

1. Het volk kiest rechtstreeks de 33 leden van de 15 provinciale lagerhuizen en de 99 leden van het rijkslagerhuis.
2. Aan de hand van deze verkiezingsuitslag worden de lagerhuizen opnieuw samengesteld.
3. De nieuwe leden van de provinciale lagerhuizen kiezen de leden van het provinciale hogerhuis, 3 per pretorium.
4. De nieuwe leden van het rijkslagerhuis kiezen de leden van het rijkshogerhuis, 3 per provincie.
5. Aan de hand van deze verkiezingsuitslag worden de hogerhuizen opnieuw samengesteld.
6. De nieuwe leden van de provinciale hogerhuizen kiezen de gouverneurs.
7. De nieuwe leden van het rijkshogerhuis kiezen samen met de 15 gouverneurs uiteindelijk de president.

Politiek

Sustulia is een presidentiële republiek. De president is dus zowel staatshoofd als eerste minister. De huidige president is Alecsandru Coladi, die het land regeert sinds 2009 en in 2013 voor zijn tweede termijn is verkozen.

In het Sustulische rijksparlement zijn de volgende vier partijen vertegenwoordigd:

• SNOR: Sustulia NOsra Respublica (Sustulië Onze Republiek)
• PAP: Potenzia Ad Populem (Macht aan het Volk)
• CU: Christiani Uniti (Christenen Verenigd)
• AA: Atlantidia Alianzio (Atlantidische Alliantie)

Demografie

Sustulia heeft 9.408.000 inwoners. De gemiddelde landelijke bevolkingsdichtheid is 265 inwoners per km².

Inwonertallen van steden met meer dan 100.000 inwoners:

Stad	Inwoners
Fortiporta	732.000
Urbalongi	538.000
Harena	397.000
Isdera	365.000
Sudostia	122.000

Cultuur

Gastronomie

In Sustulia zijn maaltijden over het algemeen vrij uitgebreid. Vijf gangen zijn geen uitzondering en ook worden veel zoete (fruit)smaken gebruikt tijdens de warme maaltijd. Bij de koude maaltijd wordt echter weer hartig gegeten.

Het traditioneel meest gegeten vlees is rund, damhert, parelhoen en duif. Ook diverse soorten zeevis staan vaak op het menu. Typerende kruiden zijn lavendel en anijs.

Taal

De enige officiële landstaal van Sustulia is het Claudirisch. Deze taal wordt gesproken in heel Sustulia en heeft de status van streektaal in buurland Brilamontio. De taal is een directe afgeleide van het Latijn. Er zijn echter wel enkele klankverschillen, waaronder:

Latijn	Claudirisch
ae	e
oe	e
coe	ke
-egn-	-eign-
-ster	-sser
-stra	-sra
-ter	-der
-tio	-zio
-um	-u (vaak)
-us	-u (vaak)

Godsdienst

Van oorsprong was Sustulia overwegend Rooms-Katholiek, behalve in het zuiden rond Sudostia, waar allerlei geloofsstromingen samenkwamen. Door de rechts-nationalistische regeringen van de 20e eeuw is het kerkelijk leven echter voor een groot deel verdwenen. Men werd geacht te geloven in de staat, niet in God.

In de jaren '50 werden vele kerkgebouwen al dan niet onder dwang gesloten en werden parochies opgeheven. De parochies die nog overbleven liepen kritiekloos aan de leiband van de staat en waren feitelijk verlengstukken van de propagandamachine geworden. Veel kerken gingen daarom ondergronds verder. Gelovigen die werden opgepakt, liepen groot risico om jarenlang in gevangenschap 'heropgevoed' te worden. Jarenlang werd vanuit buurlanden hulp geboden aan de ondergrondse kerken, met name vanuit Brilamontio. Deze hulp kwam merendeels uit protestantse hoek.

Sinds 1992 is er weer vrijheid van godsdienst in Sustulia. Vele ondergrondse kerken konden weer in het openbaar verschijnen. Het ooit zo gelovige land bleek inmiddels te zijn verdeeld in een Rooms-Katholiek noorden, een protestants westen en een grotendeels ongelovige rest, met hier en daar nog een (meestal) katholieke geloofsgemeenschap.

Economie

Industrie

De industrie in Sustulia is vrij divers, maar in veel gevallen in vrij slechte staat. De meeste industriële activiteiten zijn geconcentreerd in de vijf grootste steden, die alle havensteden zijn. Daarbij heeft elke grote stad wel een eigen industriële specialiteit.

In Isdera is de overslag en industrie vooral gericht op de agrosector; het grootste levensmiddelenconcern in Sustulia heeft hier ook zijn hoofdvestiging. Vanwege de centrale ligging is Fortiporta een belangrijke overslaghaven voor stukgoederen; de grootste containerterminal van het land is hier gevestigd. Urbalongi staat vooral bekend als een haven met zware industrie in de metaalsector; hier is ook het grote complex van een autofabrikant gevestigd. De haven en industrie in Harena is enerzijds gericht op de chemiesector, anderzijds op de agrosector. De laatstgenoemde is veel meer gericht op industriële toepassing met agrarische producten als grondstof. De chemische en agrarische sector gaan daarbij vaak hand in hand. Sudostia heeft een haven die vooral gericht is op overslag, in de breedste zin van het woord. De rivier de Plaudum die hier in zee uitmondt is de enige commercieel bevaarbare waterverbinding van Brilamontio met zee.

In het binnenland zijn er weinig grote industrieconcentraties. De grote textielindustrie rondom Bloniatuvi is daar echter een uitzondering op.

Door een stabieler politiek klimaat en de vondst van aardolie, beleeft Sustulia de laatste jaren een economische opleving. Na decennia van wanbeleid en corruptie, investeert de regering grootschalig in modernisering van de industrie en de infrastructuur, daarbij geholpen door buurland Brilamontio.

Infrastructuur

De infrastructuur in Sustulia is van zeer wisselende kwaliteit. Het land had in 2010 ruim 980 km spoorweg en ruim 460 km autosnelweg. Het spoorwegennet wordt onderhouden door de staat, maar geëxploiteerd door meerdere commerciële vervoerders. De infrastructuur is door geldgebrek over het algemeen slechts in matige tot redelijke staat, alhoewel daarin de laatste jaren een inhaalslag zichtbaar wordt.

De eerste spoorweg opende in 1915 tussen de huidige grens met Brilamontio en de hoofdstad Fortiporta, als onderdeel van de spoorlijn Reĝaponto - Fortiporta in het toenmalige rijk Claudiria. Het huidige spoorwegennet stamt voor een groot deel van voor 1965 en is sterk verouderd. Momenteel wordt er voor het eerst sinds decennia weer een spoorlijn over langere afstand aangelegd, tussen Alargulo in Brilamontio en Fortiporta, met een zijtak naar Isdera.

In 1974 opende de eerste autosnelweg als onderdeel van de grote zakenwijk Districtu Pacate Respublice (Wijk van de Vredige Republiek), één van de vele megalomane stedebouwkundige projecten die Sustulia rijk is. Mondjesmaat werd het snelwegennet in de jaren daarna uitgebreid. Pas in de jaren '90 kwamen grote delen van de belangrijkste assen gereed, maar pas in 2008 waren de vier grootste steden ononderbroken met elkaar verbonden per snelweg. Tot 2030 staan er nog veel nieuwe snelwegen in de planning, waarvan enkele langeafstandsverbindingen als private tolwegen zullen worden aangelegd.

Door Sustulia loopt een internationale autosnelwegroute, namelijk west-oost de 'Dumara' van Neu Hafental (Hochmark) via Reĝaponto (Brilamontio) naar Fortiporta en Urbalongi.

Externe links

• Sustulia op Atlantis