Verde (Maldarië)

Geopoeia
Jump to navigation Jump to search

Verde is een staat binnen het Gemenebest Maldarië. Verde heeft 949,200 inwoners en een oppervlakte van 7731 km2, wat neerkomt op een bevolkingsdichtheid van ongeveer 123 inwoners per vierkante kilometer. Verde is de grootste staat van Maldarië. Het huidige Verde is pas in 1939 ontstaan, wanneer het officieel als staat binnen het Gemenebest werd erkend. Verde bestaat uit 18 lokale bestuurseenheden. De hoofdstad van Verde is sinds 1868 Maples.

Naamgeving

Verde is één van de vier eerste kolonies, die aanvankelijk vernoemd waren naar de vier windstreken. Tot 1915 stond het land bekend als Eastern Maldaria (Oostelijk Maldarië), waarna het Parlement besloot de naam te veranderen naar Verde. Hoewel de documentatie over de naamswijziging relatief recent is, is het onduidelijk waar de naam precies vandaan komt. Sommigen zeggen dat de naam verwijst naar groen, omdat het een groene staat was. Anderen zeggen dat het een verbastering van het woord velt, wat vlakte/weiland betekent, is.

Geschiedenis

Koloniale tijd

Verde heeft het meest vruchtbare land, en is de grootste staat binnen het Gemenebest. Ten tijde van het arriveren van de Europese zeevaarders woonden in dit deel van het eiland de grootste groeperingen Comucua. De komst van de "bleke mannen" ging dan ook niet zonder slag of stoten, en leidde tot diverse conflicten. In de begintijd ging dit nog goed omdat de kolonisten gescheiden van de Comucua konden leven. De eerste Europese nederzetting was Foreland, aan een baai aan de zuidkust van het eiland. Maples werd in 1789 gesticht, maar pas 80 jaar later zou het de hoofdstad van de kolonie worden.

Britse Koninkrijk

In 1754 werd Maldarië onderdeel van het Britse Rijk, nadat diverse nederzettingen waren gesticht. Dit leidde tot de komst van immigranten naar het eiland, hoewel de bevolking lange tijd weinig groeide. Verspreid door de staat werden diverse nederzettingen gesticht. Dit leidde tot conflicten met de inheemse bevolking. Er volgden diverse gevechten, die een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Maldarië vormden. In 1837 werd het verdrag van Facheniche getekend. Hierdoor zouden de Comucua eigen stukken land krijgen, en zijn andere stukken door de Britten opgekocht.

In 1839 werd Cornell Leigh door de gouverneur van Oostelijk Maldarië aangesteld om een plan te maken voor de exploitatie van het land. Rekening houdend met bestaande stukken land van de inheemse bevolking werd het land zo in voornamelijk rechte stukken verdeeld. Een groot deel van het plan werd uitgevoerd, wat leide tot de stichting van een groot aantal nederzettingen halverwege de 19e eeuw. Het masterplan is nu nog steeds op de kaart te herkennen, al zijn in de loop der jaren delen van de land herverdeeld. De exploitatie van het land hield ook in dat grote stukken bos moesten worden gekapt, en uitgestrekte weilanden zouden verdwijnen. De weinige stukken van het oorspronkelijke landschap zijn vooral aan de kust te vinden.

Maldarië als dominion

De ontdekking van ijzererts in de Pes Mountains in 1870 leidde tot grootschalige mijnbouw vanaf de jaren 1870. Vanwege de gunstige ligging aan de rivier en dichtbij de kust, verrezen in Burlington vele fabrieken. Vanaf 1880 zorgde dit ervoor dat deze toen onbelangrijke stad een flinke groei doormaakte. Er kwamen spoorlijnen naar de bergen, en arbeiderswoonwijken werden uit de grond gestampt. Dit zorgde voor een grote groei in de welvaart. Het hout van de gekapte bossen werd in Maples verwerkt, terwijl de rest van de staat vooral van de landbouw, en dan met name de aardappelteelt, moest rondkomen.

Nieuwe Tijd

In 1931 werd Verde als staat binnen het Gemenebest erkend, hoewel al 10 jaar eerder Maldarië zelfstandig was geworden. De erkenning betekende dat de staat meer bevoegdheden zou krijgen en dat het parlement minder verantwoording aan het Gemenebest hoefde af te leggen. Echter kwam Verde in haar beginjaren in een recessie terecht. Dit zorgde voor een tijdelijke afname van de activiteit in de mijnbouw, en voor een stijging van de werkloosheid. Toen de recessie aan het einde van de jaren '30 voorbij was, trok de mijnbouw weer aan. Echter begonnen de voorraden steeds meer op te raken, waardoor de activiteit in de bergen en in Burlington afnam. In de jaren '50 werden meer en meer mijnen gesloten, en in de jaren '60 zorgde dit ook voor het faillissement van vele bedrijven in Burlington. Hierdoor kwamen veel gebouwen leeg te staan, en nam ook de werkloosheid flink toe. Dit leidde tevens tot een forse toename in de criminaliteit, wat in de jaren '80 echt een groot probleem werd. Vanaf de eeuwwisseling werden diverse gebieden gereorganiseerd, wat ervoor zorgde dat het veiliger werd in Burlington.

Door de val van Burlington, kwam Newport op als nieuwe haven in Verde. Door haar strategische ligging direct aan zee werd het een belangrijke haven voor het hele land, en ook nu nog is het één van de belangrijkste havens van Maldarië. De hoofdstad Maples heeft in de 20e eeuw veel houtbewerkingsbedrijven zien verdwijnen, maar mede vanwege haar functie als hoofdstad kwamen er veel diensten naar Maples. Maples heeft nu de hoogste inkomens van de hele staat.

Geografie

In het westen van Verde zijn uitlopers van de Pes Mountains. Diverse rivieren uit deze bergketen stromen door deze staat. De rest van het landschap is licht glooiend. Het oorspronlijke landschap bestond uit uitgestrekte grasvelden en bossen op hoger gelegen gebieden. Een deel van het bos is inmiddels verdwenen, maar verspreid door de staat zijn nog bossen te vinden. Het grootste gedeelte van de graslanden heeft plaatsgemaakt voor akkers. Een groot deel van Verde wordt gekenmerkt door een glooiend landschap met akkerbouw.

Burlington is de grootste stad van Verde. Pas rond 1900 begon deze stad te groeien, voornamelijk door de komst van vele industriën in de stad. Andere belangrijke steden zijn Maples, de hoofdstad, en Newport, een belangrijke havenstad.

Bestuur

Verde heeft een tweekamersysteem, zoals de meeste staten van Maldarië. In 1881 werd het Lagerhuis aangesteld om te zorgen voor de organisatie van de kolonie, zeker toen het goed ging. Het Hogerhuis kwam pas in 1945, na de recessie. Het Parlement wordt elke vier jaar gekozen door de inwoners. Het Hogerhuis wordt steeds twee jaar na de verkiezingen samengesteld uit leden van het Parlement. In West-Maldarië zijn alle burgers van 18 jaar en ouder stemgerechtigd.

Economie

Eens waren mijnbouw en industrie een belangrijke bron van inkomsten voor de staat. Nu is de economie van de staat meer verspreid. Het grootste deel van het platteland bestaat uit akkers, waarbij landbouw de grootste bron van inkomsten is. Burlington kende vroeger veel industrie, maar nu zijn het vooral kleine bedrijven. Ook nu nog is de werkloosheid en leegstand hier hoog. Maples heeft nog houtbewerkingsindustrie, maar tegenwoordig maakt de dienstensector een groot deel uit van de economie van de stad. Newport kent veel moderne industrie, en heeft ook een belangrijke transportsector, als overslaghaven in het uiterste zuidoosten van het land.

Demografie

Verde heeft 949,128 inwoners. In vergelijking met andere staten is de bevolking in Verde redelijk verspreid. Inkomensverschillen binnen de staat zijn groot. De bevolking van Verde is overwegend blank, maar in de steden zijn ook grote groeperingen immigranten uit India en het Midden-Oosten. Daarnaast zijn er ook relatief grote groeperingen Comucua in zowel steden als in dorpen te vinden. De meeste blanke inwoners zijn van Engelse komaf, maar er zijn ook veel afstammelingen van Ieren, Burghtelanders en Frankenlanders. Het Christendom is de grootste religie, met het anglicisme als grootste stroming. In dit deel van Maldarië zijn er ook veel mensen die andere protestants christelijke stromingen aanhangen. Het aantal atheïsten wordt de laatste decennia wel steeds groter.

Infrastructuur

Doorheen de staat lopen een aantal spoorlijnen, waarvan de meeste in het beheer van Mallee Rail zijn. De spoorlijnen Hillfield-Maples, Maples-Foreland, en de stadsspoorlijn van Burlington zijn in het beheer van VIA. De diensten op deze spoorlijnen worden uitgevoerd door Arriva. In Foreland is er aansluiting op de veerdienst naar Roughdale. Vanaf het station Newport Harbour vertrekken internationale veerboten naar onder andere Frankenland en Burghteland.

De staat Verde heeft 4 nationale hoofdwegen, waarvan 2 wegen een directe verbinding met Benjiland vormen. De wegen zijn van goede kwaliteit en het netwerk is vrij compleet. Er zijn verschillende expresswegen, waaronder een stuk expressweg op de A5 en de stadssnelweg van Burlington. De stadssnelweg A4 is niets meer dan een geüpgradede hoofdweg in de stad. Plannen om de weg rond de stad aan te leggen, zijn er (nog) niet.

Deelgebieden van Maldarië
Staten: AlexandriëLaaglandMonslandVerdeWest-Maldarië
Territoria: Maldaria CaysNational Capital Region