De Hirukijnse Oorlog

Geopoeia
Jump to navigation Jump to search

(Inleiding toe te voegen.)

DEZE PAGINA IS NOG IN AANBOUW.

Deze pagina maakt deel uit van een serie over de
Geschiedenis van Ārdra
Terraformatie en Kolonisatie van Ārdra
(-178 ~ 50 NT)

Kolonisatie van Hiruki en Wandao
(50 ~ 300 NT)

De Ārdratische Middeleeuw
(300 ~ 420 NT)

De Staatsbouwjaren
(420 ~ 596 NT)

De Hirukijnse Oorlog
(596 ~ 608 NT)

Recente Geschiedenis van Ārdra
(608 NT ~ nu)

aanloop en aanleiding van de oorlog

De Okratische staten in 594

Achtergrond en motivatie voor de oorlog was de versnippering van Ogart.

partijen

Gedurende de oorlog waren er 2 partijen die tegen elkaar vochten en een aantal landen die neutraal bleven. Draviŋyayamqsara speelde een passieve rol en veroorzaakte alleen de val van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara. BOĀS/Hā Hzan vocht wel op eenzijdige wijze tegen de Okratische Bond, maar raakte in conflict met de Grote Alliantie vanwege hun inval in Oosthol. Ghal misbruikte de oorlog om rooftochten te ondernemen ten koste van enkele leden van de Grote Alliantie, maar dit dit op eigen initiatief en dit was meer een expansie van haar normale gedrag dan met het doel de Hirukijnse Alliantie te steunen.

Hirukijnse Alliantie

Tijdelijke werknaam. De aangesloten landen kenmerkten zich doordat zij geen eilanden hebben die deel uitmaken van Wandao. Zuiver Hirukijns dus. Opm. Lajos: Op de pagina over de latere geschiedenis heb ik de term "het Hirukijnse Blok" gebruikt, om het onderscheid met de Grote Alliantie duidelijker te laten zijn.

  • Okratische Bond
  • Mgsagyivasdvara
  • Draviŋyayamqsara (passief)

Grote Alliantie

In feite de tegenstanders van de Hirukijnse Alliantie

  • Gyivaqyisdvaraksabzamqsara (gevallen voor de vorming van de echte alliantie)
  • HHA
  • Westlaagte
  • Vremburg
  • Jonkershoek
  • Het Aquilon Directoraat
  • OTT
  • BOĀS/Hā Hzan (geassocieerd? Vocht ook tegen de geallieerden...)

neutraal

  • Ptah Nä
  • Alghjejron
  • Hakurɯ
  • Greybergen-Reenelme
  • Ghal
  • Tjolck-Heckinghe

verloop van de oorlog

de oorlog in jaren

592

  • Oprichting van de geheime Okratische Bond van Grahart, Rozokart en Siohart. Begin van (geheime) oorlogsplanning en voorbereiding.

594

  • De Okratische Bond valt het koninkrijk Lingart aan.

595

  • Lingart overwonnen, wordt een republiek en sluit zich aan bij de Okratische Bond.

596

De Hirukijnse Oorlog: Troepenbewegingen in 596

Op basis van de hierboven genoemde startpositie, is het begin van de oorlog als volgt:

  • Nadat een stabiel republikeins bewind in Lingart is geïnstalleerd trekken de legers van de drie Okratische staten zich tegelijkertijd terug.
  • In de eerste fase van de campagne zullen er veel gebieden bevrijd worden in Lingart met een gemengde Dravi-Okratische bevolking. Dit betekent een instorting van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara in het westen.
  • Mgsagyivasdvara ziet haar kans schoon om haar gebied terug te winnen. Zij sluit een alliantie met de OB. Hierin spreken zij af de westelijke flank te beschermen en mee te helpen Gyivaqyisdvaraksabzamqsara te vernietigen in ruil voor al het land waar de bevolking uit een Dravi meerderheid bestaat, want die wil de OB toch niet.

597

De Hirukijnse Oorlog: Troepenbewegingen in 597
  • Geheim verdrag tussen de Okratische Bond en Mgsagyivasdvara.
  • Troepen van Mgsagyivasdvara vallen heimelijk niet-Okratische gebied van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara aan en vallen gebied binnen langs de noordelijke en zuidelijke kust, waaronder haar afgescheiden noordelijk deel (met havensteden; nu deel van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara) aan. Zij poogt ook de Dravi minderheden langs de kust met Jonkershoek voor zich te winnen.
  • De Grakratische troepen marcheren op door West-Grahart. De mars verloopt traag doordat zij steeds exclaves moeten bevrijden. De legers roven de exclaves leeg en besteden teveel tijd aan details. Hetzelfde probleem treffen de legers van Rozokart en Siohart.
  • De eersten om te reageren zijn Westlaagte, Jonkershoek en de noordoostelijke territoria van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara. Dit zijn alleen kleine legers die als doel hebben de opmars van de Okraten te verstoren zodat er tijd is voor verdere mobilisatie. Westlaagte valt Grahart binnen, evenals Gyivaqyisdvaraksabzamqsara, dat ook Rozokart binnen valt.
  • Het Linkratische leger is gedwongen om te keren om de Jonkershoekse inval af te slaan.
  • Het Siokratische leger loopt zodanig vertraging op dat Jonkershoek de gelegenheid krijgt om dankzij snelle communicatie de pas bij Verpos aan te vallen. Strijd om de pas ontbrandt.

598

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 598
  • De oorlog begint nu in alle hevigheid: Vanuit het noordwesten landen troepen van de HHA en Vremburg aan de westkust van Hiruki. De troepen van Westlaagte zijn intussen versterkt. Jonkershoek valt vanuit het zuiden aan. Verder oostelijk vallen Directoraat- en Sekipa-troepen de passen daar aan, maar deze worden goed verdedigd en houden stand. Gyivaqyisdvaraksabzamqsara heeft ruiters ingehuurd om Siohart binnen te vallen.
  • De Okratische troepen nemen een verdedigende positie in en houden zich vooral bezig met het verder onteigenen van de exclaves waar het er steeds geweldadiger aan toe gaat. Er is sprake van vluchtelingenstromen naar het noordwesten en noordoosten. De troepen van Grahart raken overbelast door het brede bereik van aanvallen en krijgen ondersteuning van de Rozokraten, die een deel van hun troepen naar het noordwesten zenden.
  • De Siokratische troepen worden bezig gehouden bij de pas bij Verpos. Zij zenden hun elite ruiters, de Araide naar het noordoosten om de invallende huurlingen van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara te weerstaan. Dit leidt tot een veldslag welke door de Araide wordt gewonnen.
  • In het zuiden van Lingart is de situatie chaotisch met winst en verlies aan beide zijden in kleine confrontaties.
  • De HHA en de OTT pogen toegang te krijgen naar het binnenland van Hiruki via Draviŋyayamqsara, maar deze wil neutraal blijven en verbiedt het. Draviŋyayamqsara onderhandelt in het geheim met de OB.

599

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 599
  • De alliantie met Mgsagyivasdvara is geen geheim meer waardoor HHA en OTT zeer actief deze kust aan valt. Dit vanwege onenigheid met de Westlaagte-Vremburg Alliantie die de campagne tegen Grahart verstoort. De HHA wil eigenlijk landen via Westlaagte om de Okraten aan te vallen, maar daar wil de W-V Alliantie niet aan. Die ruzie leidt beide partijen van de campagne af waardoor de HHA uiteindelijk bij Mgsagyivasdvara binnen valt.
  • Diverse andere landen pogen Ogart binnen te trekken ter verdediging van hun exclaves. De OTT en de HHA via het noorden van Mgsagyivasdvara. Het Directoraat vanuit het zuidoosten. Jonkershoek valt aan overal waar mogelijk langs haar grens.
  • De OTT en de HHA kijken naar de mogelijkheid om via Draviŋyayamqsara de OB aan te vallen en onderhandelen met Draviŋyayamqsara. Deze weigert echter OTT en HHA troepen doorgang van het Bruidswater/Noord-Oosthol e.o. naar Kratuwe. De HHA is ter zee veel sterker dan op het land, en aarzelt om via deze routes de Okratische landen te bereiken. In plaats daarvan sluiten zij stiekem een niet-aanvalsverdrag met Draviŋyayamqsara zodat die regio aldaar veilig is en men zich op de diverse fronten kan concentreren.
  • De Linkraten zien zich gedwongen hun bondgenoten te steunen en worden terug gedreven door de Jonkershoekers en OTT-ers. De HHA en OTT veroveren de twee havensteden in Mgsagyivasdvara en gebruiken die voor verdere troepen- en materieelaanvoer.
  • Het Grakratische leger en de helft van de Rozokratische leger vechten een moeizame strijd in het noordwesten van Grahart. De andere helft van het Rozokratische leger houdt zich bezig met het afhouden van de troepen van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara. In de centrale vlakte van Hiruki heersen de Araide ruiters en doen invallen in Gyivaqyisdvaraksabzamqsara vanuit het oosten. De rest van het Siokratische leger staat vast bij de zuidelijke passen, waar sprake is van een impasse.
  • Geheim verdrag tussen Draviŋyayamqsara en Okratische Bond. De passen blijven gesloten. Draviŋyayamqsara is bezorgd over het verloop van de oorlog, maar meent dat het vernietigen van het intussen verzwakte Gyivaqyisdvaraksabzamqsara zal voorkomen dat het zich kan herstellen. Daarnaast heeft het ook al een verdrag met de HHA en de OTT waarmee zij represailles van hun zijde voorkomt als zij hun activiteiten op de juiste wijze uitvoeren.

600

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 600
  • Jonkershoek verovert de pas bij Hardap en creëert daardoor een serieuze nieuwe frontlinie met Lingart die hierdoor ernstig bedreigd worden. Het succes bij de pas geeft de andere landen de moed dat zij bij een van de andere passen ook een doorbraak kunnen forceren.
  • Draviŋyayamqsara valt Gyivaqyisdvaraksabzamqsara aan. Ogart hoeft zich daardoor niet aan zijn noordoostgrens te verdedigen en kan zich concentreren op de andere lokaties waar buitenlandse mogendheden binnendringen. Rozokratische troepen worden naar Grahart en Lingart gezonden.
  • BOĀS/Hā Hzan probeert Oosthol te veroveren via de bergpas die hen daartoe toegang heeft, maar de Okraten hebben weinig troepen nodig om de nauwe doorgangen naar Oosthol te verdedigen.
  • De Ghal verstoren de activiteiten ten westen van Hiruki met piraterij en overvallen.
  • Het gebrek aan coördinatie tussen de vele landen die tegen de OB strijden speelt hen parten.
  • In het zuidwesten geven de Linkraten terrein prijs aan de Jonkershoekers, maar houden de linie met Mgsagyivasdvara intact. De Jonkershoekers laten zich door Rukraten uit Cagiuwe in de rechterflank aanvallen, maar houden stand.

601

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 601
  • OTT en HHA veroveren het zuidwestelijke deel van Lingart, maar hebben moeite met bevoorrading doordat Mgsagyivasdvara met Linkratische steun blijft proberen de havensteden te heroveren. Westlaagte en Vremburg veroveren het gebied ten noorden van de Alligafir/Diepwater. Alleen Ade o Liona houdt stand, maar dit wordt belegerd. De steden Lih Val Sih en Sane Ingo Esal vallen wel. De oorlog verspreidt zich dieper in de Okratische landen. De Okratische Bond poogt nu vooral indringende buitenlandse mogendheden tegen te houden.
  • De (meeste? misschien zijn er nog een paar die verzet bieden) (hierover was ik zelf nog niet helemaal uit. sowieso moest dit enkele jaren naar voren geschoven worden.) buitenlandse exclaves in Ogart zijn gevallen als dominostenen en Ogart kan zich nu volledig op het herstellen van de buitengrenzen richten.
  • Besprekingen tussen de betrokken landen die tegen de OB strijden om de oorlog beter te coördineren. In het begin had ieder zijn eigen frontlinie, maar na de successen in het westen beginnen deze steeds dichter bij elkaar te komen waardoor het risico ontstaat dat men elkaar in de weg gaat zitten of er conflicten tussen elkaar ontstaan die de Okraten kans geven terrein terug te winnen.

602

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 602
  • Draviŋyayamqsara verovert het gebied ten noordoosten van de grote meren. Van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara is niets meer over.
  • Oprichting van de Grote Alliantie tegen de Okratische Bond. Dit orgaan is vooral bedoeld om te voorkomen dat de opdeling van Ogart niet leidt tot conflicten tussen elkaar.
  • Een grote oostelijke campagne waartoe het Directoraat, OTT en de HHA deel uit maken vallen vanuit Pobin Oosthol binnen en overweldigen de verdedigers. Het leger trekt via de vallei van de Olijde naar het noorden en belegert Sal Isli Esa Ido, dat echter zeer goed wordt verdedigd. Het leger besluit verder te gaan naar de pas die leidt naar Gir i Hon, maar houdt het beleg in stand om te voorkomen dat de Okraten hen in de rug kunnen aan vallen of hun aanvoerlijnen door snijdt.
  • Siohart zendt snel versterkingen naar de twee bergpassen met Oosthol. BOĀS/Hā Hzan protesteert tegen de inval, omdat zij Oosthol als haar territorium beschouwt.
  • De Siokratische troepen zijn weggetrokken bij de pas bij Verpos. Jonkershoek lanceert een grote aanval en verovert de pas en Verpos. Dit is op zich een grote verrassing omdat de OTT haar troepen hier had weggehaald om deze in te zetten bij de oostelijke campagne.

603

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 603
  • De Jonkershoekers trekken de vlakte van Centraal-Hiruki binnen, maar dit blijkt een list want hun aanvoerlijnen worden doorgesneden en de Araide hakken ze beetje bij beetje in mootjes. De Jonkershoekers worden terug gedreven naar Verpos. De Siokraten bewaken de westelijke doorgang bij Ke Osi terwijl de Araide de vlakte domineren.
  • Nadat het superleger van het Directoraat, de ÓTT en de HHA relatief eenvoudig vanuit Altiñ de Olijde heeft kunnen volgen om aldus in Oosthol te geraken, gaat het vanaf dat moment bergafwaarts (figuurlijk, althans). De route tussen de Olijde en de bergpas naar Siohart is slecht begaanbaar voor zo'n groot leger en er gebeuren her en der ongelukken waardoor het leger al verliezen te verwerken heeft voor Ogart überhaupt bereikt wordt. Het superleger weet niet door te breken bij de pas bij Gir i Hon, dat tijdig is versterkt door de Siokraten. Ook het belegerde Sal Isli Esa Ido houdt stand.
  • In het noordwesten weten de Grakraten het beleg van Ade o Liona te doorbreken.

604

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 604
  • De Grakraten veroveren het noordoosten van Alsewe doordat de GA troepen hier geïsoleerd zijn geraakt.
  • De OB weet een sterk eskader Araide door de pas bij Val Huc naar Oosthol te sturen doordat de GA al hun troepen inzetten bij de pas bij Gir i Hon. Zij verstoren de aanvoerlijnen en plegen talrijke bliksemaanvallen op de belegeraars van Sal Isli Esa Ido en het grote zuidelijke leger.
  • BOĀS/Hā Hzan valt de aanvoerslijnen van het superleger aan omdat zij de geallieerde aanval op Oosthol als een onrechtmatige inbreuk op hun territoriale integriteit beschouwen.
  • Het Rozokratische leger wordt volledig ingezet in het westen en herovert Sane Ingo Esal.

605

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 605
  • De OB herovert het gebied ten noorden van de Alligafir/Diepwater. Lih Val Sih wordt heroverd.
  • Muiterij onder de belegeraars van Sal Isli Esa Ido. Er zijn voedseltekorten door de aanvoerlijnen worden overvallen door de Araide en BOĀS/Hā Hzan, het voedsel dat er is heeft rot, en er treden ziektes op als diarree, voedselvergiftiging en andere problemen door een gebrek aan hygiëne.
  • De Oostholers blijken ook niet happig op de komst van het buitenlandse leger. Het kan hen weinig schelen wie de oorlog wint, maar het leger verwoest hun landbouwgrond en eigent hun geiten en schapen toe. Zij beroven de voedselkaravanen en de belegeraars waar deze niet adequaat verdedigd zijn.
  • Het superleger zit vast bij de pas van Gir i Hon en raakt steeds meer geïsoleerd. Zij raakt verdeeld door interne twisten. Drie partijen dragen bij aan de campagne maar er is geen duidelijke verdeling van het bevel. Iedere partij meent een betere tactiek te hebben en verzet zich tegen de tactieken van de anderen. Er is hier nog meer gebrek aan voedsel en er treden dezelfde problemen op als bij de belegeraars van Sal Isli Esa Ido. Ook treden er ziektes op door infecties door slecht behandelde wonden. Daarnaast vechten soldaten van de verschillende landen met elkaar.
  • Het superleger trekt zich tenslotte terug van de pas bij Gir i Hon, maar dit verloopt zo chaotisch en rommelig dat de Siokraten hen via de pas in de rug aanvallen. Hierop raakt het leger in paniek. Er is weinig ruimte om te bewegen. Er vallen vele doden simpelweg om te kunnen ontsnappen. In de lagere gebieden worden ze nog eens opgejaagd door de Araide.

606

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 606
  • De GA begint uiteen te vallen. Het zijn vooral de deelnemers aan de oostelijke operatie die het deels of geheel opgeven. De voornaamste inspanningen worden geleverd door Jonkershoek, Westlaagte en Vremburg, die het meeste te winnen hebben. Het Directoraat geeft de strijd bij de passen naar Con i Hon op. Het Directoraat heeft gedurende de oorlog geen enkel succes kunnen boeken wat haar reputatie sterk heeft verzwakt. Zij staakt de strijd geheel en haalt haar troepen ook weg bij de pas bij Con i Hon waardoor de druk op de Siokratische troepen praktisch verdwijnt.
  • De HHA en de ÓTT zijn erg ontmoedigd zijn door de gebeurtenissen in het oosten. Binnen hun landen wordt er door sommigen zelfs oproepen tot beëindiging van de vijandelijkheden, maar de rest van de GA wil hier (nog) niet van horen. De HHA en de ÓTT leggen zich neer bij het meerderheidsbesluit van de GA, maar stellen zich in de praktijk dusdanig passief op dat het de operaties van de actievere GA-landen begint te belemmeren, tot grote ergernis van de laatsten. De HHA en OTT pogen wel vast te houden aan hun veroverde gebieden in het westen, maar sommige van hun lidstaten halen in het zuidwesten van Hiruki hun eigen troepen weg waardoor degenen die wel willen blijven zich moeten reorganiseren.
  • De HHA komt in de problemen in Mgsagyivasdvara en begint troepen terug te trekken. Jonkershoek vult het gat in lanceert zelfs nog een operatie waarin troepen geland worden bij Bakoven. Het moreel onder de Jonkerse troepen is echter sterk gedaald. In Bakoven kan men zich alleen verschansen. De verplaatsing van troepen blijkt een te zware aderlating voor de bezetting van Lingart. De strijd hier, waar Jonkershoek al in een verdedigende positie was geplaatst, kantelt nu en de OB weet het grootste deel van Lingart te heroveren. Het opperbevel van Jonkershoek wil van geen nederlaag weten en zet verbeten door, maar zij voelt de last van de oorlog. De kansen in de strijd in deze regio wisselen voortdurend. Er is een hoge concentratie van steden die door verschillende partijen worden beheerst en om elke meter moet gevochten worden. Jonkershoek ziet de felle aanvallen van de Linkraten als een wanhoopspoging. Dit is een slijtageslag en de volhouder zal winnen. Zij kijkt minachtend naar de HHA dat eieren voor haar geld aan het kiezen is.
  • Door het wegvallen van de dreiging in het oosten besluit de OB het merendeel van de Araide naar Alsewe te sturen. Oosthol is weer heroverd en de passen worden bewaakt. Alleen bij Verpos wordt een eskader Araide achtergelaten.

607

De Hirukijnse Oorlog: Frontlinies en troepenbewegingen in 607
  • De OB verslaat ook Westlaagte en Vremburg in het noordwesten en bereikt overal haar huidige grenzen. Westlaagte en Vremburg geven de strijd op wanneer zij bemerken dat de Okraten niet doordrukken en alleen het land bezetten waar een meerderheid aan Okraten woont. Het is wel zo dat wat er nog aan Westerlingen was grotendeels naar het westen is gevlucht.
  • De kust bij Mgsagyivasdvara is nog een lappendeken van kleine territoria die door verschillende partijen hardnekkig verdedigd worden. Er vindt incidenteel nog wel strijd plaats maar er wordt intussen in het geheim ook onderhandeld met de OB en Mgsagyivasdvara. Dit gebeurt op individuele basis en niet vanuit de GA.
  • Ondanks de afname van/het gebrek aan inzet in de algemene oorlog houden de OTT en HHA hardnekkig vast aan de door hen veroverde havensteden. Ook Jonkershoek heeft daar gebied veroverd en wil dat wel ruilen voor de exclave van Mgsagyivasdvara in het zuiden, maar Mgsagyivasdvara weigert dat. Men heeft hard gevochten om dit gebied, wat een Dravi meerderheid woont, te veroveren en vervolgens te verdedigen. Dit zomaar op te geven zou een slag in het gezicht zijn van de soldaten die gevallen zijn. In het door Jonkershoek veroverde gebied wonen nauwelijks Dravi, aangezien deze gevlucht zijn, en het zou vereisen dat de bevolkingen zouden moeten verhuizen en beiden zijn daartoe niet bereid, alhoewel Jonkershoek die indien nodig wel wil afdwingen.
  • De HHA bezet Hā Hzan in reactie op eerdere aanvallen door dat land op de aanvoerlijnen van het gezamenlijk HHA/OTT leger in Oosthol (zie 604 en 605). (Deze bezetting duurt voort tot 613.)

608

  • De strijd bloedt geleidelijk dood. De OB heeft uiteindelijk zijn doel bereikt en zet niet door terwijl de andere partijen voornamelijk verdedigen. Alleen met Jonkershoek sluit de OB een vredesverdrag. Jonkershoek behoudt Verpos en de pas en heeft daar vrede mee. In ruil daarvoor krijgt de OB de minder belangrijke pas bij Hardap. De situatie in Mgsagyivasdvara leidt niet tot een oplossing. Ieder behoudt wat hij bezit. De huidige grenzen in het westen van Hiruki zijn de erfenis van deze grote oorlog.

secundaire conflicten

d.w.z. elders t.g.v. de oorlog.

  • [Ghal] voert meerdere strooptochten uit op havensteden langs de zuidkust van Vremburg/noordkust van Westlaagte, waaronder nachtelijke raids van Rahavn. Deze strooptochten verhinderen Vremburg/Westlaagte om meer hulp en goederen over zee te sturen naar het noorden van Mgsagyivasdvara. Vremburg en Westlaagte trekken deels daarom het noordwesten van Ogart binnen, over land.
  • Slepend grensconflict op Aarland. Vremburgse marine zit grotendeels vast in het zuidwesten, leger is richting het binnenland van Hiruki; Ghal probeert vrouwen te ontvoeren op westelijk Aarland, Vremburg reageert met patrouillering en invallen oostelijk van Dokby-Stridhaer.

Toe te voegen.

uitkomst en nasleep

608: stichting Ogart.

609: oprichting ŠTWND.

609: instorting van het Directoraat en de stichting van Fatardonië.

commentaren

In deze sectie worden algemene vragen t.a.v. de oorlog beantwoord en verklaringen gegeven voor het verloop van bepaalde gebeurtenissen waar deze niet in het jaaroverzicht passen.

doelstellingen van de Okratische Bond

De Okratische Bond wil 2 zaken bereiken:

  • Het onteigenen van alle exclaves
  • Alle Okraten bevrijden van buitenlandse overheersing

Dit laatste punt is tweeledig:

  • Niet alle exclaves hadden een claim van soevereiniteit van andere naties en deze waren nog alleen bezit van buitenlanders, die echter voor het merendeel autonoom waren.
  • De OB was zich er terdege van bewust dat ze met vele naties in oorlog zouden raken. Men besloot dus dat als ze toch hun eigen Okraten gingen bevrijden ze net zo goed tegelijkertijd de Okraten die als minderheden leefden in naburige landen eveneens zouden bevrijden.

de strategie van de Okratische Bond

Voor de openingszet in de oorlog hanteerde de OB de volgende strategie:

  • Na de toetreding van Lingart bij de Okratische Bond zal men eerst voor doen zich terug te trekken naar de eigen landen.
  • Er zijn dus 4 bewegingen:
  1. Het Linkratische leger blijft in het eigen gebied
  2. Het Grakratische leger trekt naar het noorden via Sane Ingo Esal
  3. Het Rozokratische leger trekt naar het noordoosten via Con i Hecon
  4. Het Siokratische leger neemt een kortere maar langzamere route naar het oosten via Saon i Haron.
  • Door in het begin dicht bij elkaar te blijven zijn de communicatielijnen kort en kan men bij complicaties elkaar nog te hulp schieten
  • De verwachting is dat de meest intense strijd in het westen plaats zal vinden dus is het essentieel dat het merendeel van de troepen daar geconcentreerd zijn.

Om hun oostelijke flanken worden er 2 beveiligingsmechanismen ingezet:

  • Alle bergpassen krijgen extra bewaking
  • Het merendeel van de Araide blijft in hun thuisgebied in Kratuwe. Door hun beweeglijkheid kunnen zij op veel plaatsen snel steun bieden indien er toch een doorbraak plaats vindt bij een van de passen.

waarom vinden er geen acties plaats via Draviŋyayamqsara?

Initieel zijn er de volgende redenen:

  • De HHA en de OTT achten een aanval via Draviŋyayamqsara veel te omslachtig. De aanvoerlijnen zijn zeer lang en men is zich bewust van het strategische voordeel van de Araide.
  • Door via Draviŋyayamqsara de OB aan te vallen wordt Draviŋyayamqsara eigenlijk ook meegesleurd in de oorlog.
  • De HHA en de OTT sluiten een verdrag met Draviŋyayamqsara om te voorkomen dat de OB ooit een aanval zou kunnen ondernemen door hen via de passen van Draviŋyayamqsara aan te vallen. Die kans is erg klein, maar zin willen hiermee de neutraliteit van Draviŋyayamqsara in de oorlog garanderen.

Draviŋyayamqsara weet het verdrag met de HHA en OTT zo op te stellen dat het niet conflicteert met het verdrag dat zij sluit met de OB. Dit verdrag wordt gesloten vóór het vorming van de GA. Voor zover bekend heeft Gyivaqyisdvaraksabzamqsara geen alliantie met een ander land.

Wat doet Draviŋyayamqsara waardoor het vermijdt direct betrokken te raken in de Hirukijnse Oorlog:

  • Draviŋyayamqsara valt alleen Gyivaqyisdvaraksabzamqsara en bemoeit zich niet met de Okratische landen.
  • Zodra Draviŋyayamqsara Gyivaqyisdvaraksabzamqsara aan valt trekken de Okratische troepen zich terug uit Gyivaqyisdvaraksabzamqsara. Zij ontvangt dus geen militaire steun van de OB. Zij maakt wel misbruik van de verzwakking van het leger van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara door de strijd met de OB.
  • Op het moment dat de GA wordt gevormd heeft Draviŋyayamqsara Gyivaqyisdvaraksabzamqsara al geheel veroverd. Hierna houdt Draviŋyayamqsara zich (nog steeds) afzijdig van de strijd.
  • Draviŋyayamqsara verbiedt alleen de doorgang van militairen door haar passen, zowel van de GA als de OB (maar voor dat laatste heeft de OB geen interesse; zie haar doelstellingen).
  • Draviŋyayamqsara heeft verder alleen indirect steun gegeven aan de OB door een front weg te nemen met Gyivaqyisdvaraksabzamqsara. Dit was geen al te zwaar front waar de OB veel troepen hoefde in te zetten. Op het moment dat Draviŋyayamqsara het verdrag tekende was de OB aan de winnende hand. Men moet bedenken dat Gyivaqyisdvaraksabzamqsara een dunbevolkt land is en dat Gyivaqyisdvaraksabzamqsara voor een deel afhankelijk zal zijn geweest van huurtroepen. De oorlog zal de financiën van Gyivaqyisdvaraksabzamqsara gestaag hebben uitgeput. Het was om deze reden dat Draviŋyayamqsara meende dat Gyivaqyisdvaraksabzamqsara een appel was die rijp was om zonder al te zware kosten geplukt kon worden.

doelstellingen van de Grote Alliantie

In 601 zijn de geallieerden aan de winnende hand en zijn de Okraten in de verdrukking. Een belangrijke vraag die speelde was: Men wil de onteigende gebieden herstellen, maar hiervoor moet men de Okratische staten binnen vallen. Geef je dit gebied terug of ga je dit onderling ook opdelen? Of sluit je onderling compromissen zodat er exclaves worden uitgewisseld en iedereen een overzichtelijker gebied heeft? Er is geen centraal overzicht van de exclaves en niet alles is officieel geclaimd door een staat; van sommige exclaves zijn de eigenaren dood of vermist, etc.

De Grote Alliantie had twee doelen:

  • Meer coördinatie en samenwerking om te voorkomen dat de samenkomende frontlinies tot onderlinge conflicten zouden leiden, wat in het voordeel van de Okraten zou zijn
  • Een overlegorgaan voor wat er na de oorlog moet gebeuren met de Okratische landen.

achtergrond van de grote oostelijke campagne

In 602 valt een gezamenlijk leger van het Directoraat, de HHA en de OTT via Pobin Oosthol aan. Hiervoor had men geen belangstelling getoond om de Okratische Bond via deze route aan te vallen.

De redenen voor de campagne:

  • Het doel was helemaal niet om de OB via het oosten te bereiken. Over een hoge bergrug en door steppen bevolkt door vijandelijke ruitervolken; dat is geen militaire tactiek; dat is zelfmoord.
  • Het primaire doel was de aandacht en troepen van de OB te verdelen om de aanvallen op de OB in het westen en zuiden meer kans van slagen te geven doordat zij troepen weg zouden moeten trekken uit het westen en zuiden.
  • Als men met een beetje geluk de pas weet te veroveren dan heeft dat wel strategisch voordeel en maakt dit het mogelijk om Oosthol geheel te veroveren. Zolang de passen in handen van de Okraten bleven, had de OB een strategisch voordeel om Oosthol te heroveren. Ook om die reden was het beleg van Sal Isli Esa Ido noodzakelijk want van hieruit beheersten de Okraten Oosthol.

De strategie van de campagne:

  • Niet ver ten zuiden van de pas bij Gir i Hon lagen de passen bij Con i Hon waar het Directoraat tot dan toe zonder success geprobeerd had een doorbraak te forceren. Door een derde front te openen werd de druk in deze regio verder opgevoerd en men hoopte dat het moreel van de Okratische troepen hierdoor verzwakte. Dit voordeel was er bij de noordelijke pas tussen Siohart en Oosthol niet.
  • Door voor de zuidelijke pas te kiezen waren de aanvoerlijnen ook korter. Deze waren al lang dus dat wilde men niet verergeren. Bij een eventuele doorbraak via de noordelijke pas zouden de aanvoerlijnen enorm groeien. Via de zuidelijke pas kon men de passen bij Con i Hon ook veroveren en dat zou de aanvoerlijnen enorm verkorten.

Het uiteindelijke doel van de campagne voor de betrokken partijen:

  • Het Directoraat hoopte de olijfgaarden van Siohart voor zichzelf te veroveren, wat een grote rijkdom zou betekenen.
  • De HHA wilde geheel Oosthol voor zichzelf claimen.
  • De OTT had geen direct voordeel. Waarschijnlijk had zij wel als primair doel het wegtrekken van troepen uit het westen waar zij wel gebied kon winnen.

discussie

Discussie over de Grote Handelsoorlog met de Okratische Bond (?~608NT).

Wat zijn precies de partijen in deze oorlog?

  1. de Okratische Bond, Mgsagyivasdvara, Draviŋyayamqsara
  2. HHA, Westlaagte, Jonkershoek, Vremburg, Fatardonie (bestaat dat dan al?) d.w.z. het Directoraat, Sekipa-landen die in Ogart handelen d.w.z. Ó.T.T., Hā Hzan, ... Trekken deze partijen allemaal met elkaar op tegen Ogart c.s.? Beschrijvingen elders suggereren dat er tussen deze landen onderling ook strubbelingen zijn geweest (o.a. tussen Vremburg en de HHA, zie NOORD-WANDAO - 550-? NT). Vrijwel iedereen werd erdoor geraakt. De strubbelingen kunnen beëindigd zijn of veroorzaakt zijn door de oorlog. Het is maar net wanneer je ze plaats laat vinden. Dat staat nu nog niet vast. Het is wel mijn insteek dat op een bepaald moment bijna alle landen samen werkten om de Okraten te verslaan. Vremburg is geen vrienden met de HHA maar wel met Westlaagte. Je hoeft geen vrienden te zijn om tijdelijk samen te werken als je er beiden voordeel van hebt. De GA zal bevriende naties wel de troepen samen laten voegen als ze dat willen en ervoor zorgen dat ieder een eigen strijdterrein kreeg zodat minder bevriende naties elkaar niet zo snel gingen irriteren. Het lijkt mij dat Ogart tegen al die landen vocht, maar dat hoeft helemaal niet te betekenen dat die samenwerkten. Het kan een kwestie van ieder voor zich zijn geweest, met tijdelijke allianties en allerhande strubbelingen.Dat bedoelde ik te zeggen. Het is een voorstel. Alles is mogelijk.
  3. neutraal: Ptah Nä, Alghjejron, Hakurɯ, G-R, Ghal. Is Ghal neutraal omdat het niet aan normale handel doet? Misschien dat Ghal tot dit moment nog weer net iets groter of kleiner was en van de chaos gebruik maakte om lukraak mee te vechten, om na de oorlog in zijn huidige vorm te zijn geraakt (al dan niet door gebiedswinst of -verlies). Zie ook NOORD-WANDAO - 550-? NT. Ghal vecht/stroopt tegen iedereen, geen directe allianties. Ghal deed/doet alleen een beetje aan zeehandel, denk ik. Het lijkt mij sterk dat het in de binnenlanden van Hiruki actief was/is en had dus geen exclaves in Ogart. En piraterij? In de Okratische binnenlanden? Dat lijkt me onmogelijk.Pardon. Alleen Mgsagyivasdvara heeft kustwateren, maar dat ligt wat ver van Ghal. Zo groot zijn de afstanden niet en Martijn kennende is de actieradius van de Ghal veel groter dan je denkt ;-) Ik vermoed dat Ghal weliswaar niet partijdig was in de oorlog, maar zich er sowieso wel mee heeft bemoeid, tot ergernis van eenieder.

Vragen:

  • Wanneer ontstaat de "Okratische Bond"? Treedt die vanaf het begin van de oorlog op als één actor? Nee. Grahart, Rozokart en Siohart vormen deze eerst en gebruiken deze samenwerking om de tegenstribbelende koning van Lingart ten val te brengen en dit land ook een republiek en lid van de Okratische Bond te maken.
  • Hoe begint de oorlog? De Trippel Bond gebruikt het omwentelen van Lingart als dekmantel voor de mobilisatie en test voor hun samenwerking. Vervolgens werken zij aan het onteigenen "op hardhandige wijze" van de niet-Okraten, wat betekent dat er nogal wat doden vallen en eigendommen worden geroofd. Vanwege de uitgestrektheid van de Okratische landen en talrijke exclaves gebeurt dit niet zo snel. Op het moment supreme bevinden de meeste legers zich in het zuidwesten. Overigens zullen her en der de "overheerste" Okraten in opstand komen tegen de "bevrijding" omdat het nieuwe bewind prettiger is dan het oude, wat de campagne ook vertraagd. In dat geval begint e.e.a. wellicht in het zuidwesten. Mgsagivasdvara zou al met de Trippel Bond geallieerd kunnen zijn, aangezien het wellicht ook meer last dan lust had van Lingart. Wat betreft tijdsverloop: de afstanden zijn niet zo heel groot dus heel lang hoeft de oorlog niet voortgesleept te hebben. Vanaf het ontstaan van de Trippel Bond tot het eind van de oorlog moet in veel minder dan 15 jaar gebeurd kunnen zijn; misschien maar 10 of zelfs nog minder. Je telt in NT neem ik aan? En het hangt er vooral vanaf hoe hardnekkig men is geweest om het verloren gebied terug te winnen. Er kunnen pauzes zijn geweest om legers te hergroeperen enz.
  • Zouden de belangen van de Sekipa handelaren, en daarmee van de enkele decennia eerder opgerichte ÓTT, de aanleiding tot de oorlog hebben gevormd? Lajos heeft ook al een Dravi handelsfederatie gesticht. Ik stel het mij zo voor dat meerdere aasgieren het idee hadden dat ze de Okratische landen beetje bij beetje konden onteigenen en dat dit een internationale praktijk werd met natuurlijk allerlei neveneffecten in die landen zelf.
  • Hoe verloopt die verder? De vorming van een Grote Alliantie en partijen zal niet zo snel gebeurd zijn. Niet alle landen kunnen zichzelf zo snel bewapenen. Veel landen zijn meer gericht op een zeeoorlog dan een landoorlog etc. De een reageert sneller dan de ander. Niet iedereen ziet direct het voordeel van een Grote Alliantie en is wantrouwig. Er gaan dus wel wat onderhandelingen aan vooraf voordat de Grote Alliantie gevormd is. Ook het standpunt van de Dravi naties zal initieel neutraal zijn en pas later zijn zij de Okraten gaan steunen omdat zij geen idee hadden wat de OB van plan is. Uiteindelijk verliest de GA weer leden door problemen in de lidstaten zelf. Omgekeerd zal de OB waarschijnlijk initieel veel succes hebben, daardoor gemakzuchtig raken of last hebben van interne onenigheid, alvorens de GA serieus terug slaat en de OB zwaar getest wordt, maar haar eenheid gesterkt ziet worden. Ik heb zo mijn twijfels dat er een "Grote Alliantie" ontstaan is. Het lijkt mij meer ieder voor zich. Wellicht dat pas in de loop van de oorlog een alliantie is ontstaan, maar of die erg stabiel was vraag ik me af. De tegenstanders van Ogart moeten ook onmiddelijk gereageerd hebben want anders zou de OB al heel Ogart bevrijd hebben. Als er geen onmiddelijke reactie was, dan was de oorlog in een jaar afgelopen. Ik zeg niet dat er niet direct gereageerd is, maar dat sommige landen wat trager zijn geweest dan anderen. De GA is een voorstel, geen feit.Zouden oorlogshandelingen in of de dreiging van het verlies van exclaves (in Ogart) de verder weg gelegen landen hebben overgehaald om troepen te sturen voor de verdediging van de exclaves (of andere oorlogshandelingen, b.v. zeeblokkades). Het een leidt tot het ander en ze zijn in de oorlog betrokken en sluiten (langzaam aan) allianties.
  • Wat voor gevolgen heeft (deelname aan) de oorlog voor verder gelegen landen? In het bijzonder voor het uiteenvallende Directoraat en voor de voorlopers van huidig OTT en Fatardonie? Ik wil de attentie erop leggen dat de exclaves in Ogart in feite wingewesten zijn waar de economieën van alle betrokken landen zeer van profiteren. Hun verlies betekent een derving van inkomsten en een klap voor de economie. Het Directoraat raakte wellicht betrokken op aandringen van de ÓTT. Deelname aan de oorlog, de grote kosten ervan en grote verliezen zorgde er mogelijk voor dat de laatste Directeur erg impopulair werd. Uiteindelijk koos de Fatardonische elite de kant van een volksopstand tegen de Directeur -> uitroepen van Republiek tegen het eind of kort na de oorlog. Fatardonie zal ook exclaves in Ogart gehad hebben. Als Fatardonie toen nog het Directoraat was, dan was het Directoraat dus vanaf het begin betrokken.De oorlog ver weg van landen geeft buurlanden een reden/excuus om 'kleine' grensgeschillen met harde hand op te lossen. Ik neem niet aan dat dit toch grootschalige oorlogen tussen twee landen leidt. Voornamelijk eilandjes inpikken.

Ik wil nog even benadrukken dat de Grote Handelsoorlog een ideaal excuus is om de interne stabiliteit van je geo te vergroten, de geo te laten groeien of juist een opdeling te laten gebeuren. Ja. Ik denk ook de de oorlog de directe aanleiding was voor de oprichting van de ŠTWND. De oorlog zal intern ook tot hervormingen binnen de HHA geleid hebben, hoewel dat gezien de structuur van de HHA waarschijnlijk erg traag ging - gesteld dat ze er al klaar mee zijn.

oud/overig commentaar

  • Ik denk niet dat Hā Hzan hieraan meedoet. Die blijven het zelf proberen en protesteren zelfs tegen de aanval van die andere landen op Oosthol, dat ze nog steeds als hun territorium beschouw(d)en. Klinkt goed. Ik zocht al naar betere oplossingen. Ik voeg het toe. Is er een mogelijkheid dat het superleger daarom in plaats van tegen de Okraten te gaan vechten, uiteindelijk slaags is geraakt met Hā Hzan? Zie de gebeurtenissen in 604. Het zal zeker een factor zijn geweest, maar ik weet niet in hoeverre Ha Hzan zich zich gecommitteerd zou hebben; een oorlog met de GA ging wellicht te ver, maar sabotage en roofovervallen in de nacht op de aanvoerlijnen is een veilige optie. Ik denk inderdaad dat ze niet verder zijn gegaan dan dat laatste, maar dat zou eventueel wel aanleiding kunnen zijn geweest voor een geallieerde aanval op Hā Hzan zelf (maar eerder een strafexpeditie waarbij een stadje in brand werd gestoken of zo dan een veroveringsoorlog). Ik heb nog niet veel tijd besteed aan de ontwikkelingen buiten het directe oorlogsgebied. Ik kan dit daar aan toe voegen.
  • Vredesonderhandelingen tussen de Okratische Bond en de Grote Alliantie. (Maar als Ogart won, wat was er dan eigenlijk nog te onderhandelen?). Ik heb zelf het idee dat de GA niet tot het einde stand hield en dat de OB bepaalde regio's al enige jaren praktisch onder controle hadden (zoals het oosten) waardoor leden van de GA door uitputting en gebrek aan perspectief afhaakte. Rond bepaalde locaties (mogelijk het zuidwesten en het noordwesten) duurde de strijd wat langer voort. Er zal niet met iedereen een vredesverdrag zijn gesloten. In ieder geval wel met Jonkershoek vanwege de grens bij Verpos. Maar dit kan ook al voor 608 gebeurd zijn wat zou betekenen dat de laatste strijd in het noordwesten plaats vond.
  • De Slag bij Gir i Hon. Nadat het superleger van de ÓTT en de HHA (c.s.?) relatief eenvoudig vanuit Altiñ de Olijde heeft kunnen volgen om aldus in Oosthol te geraken, gaat het vanaf dat moment bergafwaarts (figuurlijk, althans). De route tussen de Olijde en de bergpas naar Siohart is slecht begaanbaar voor zo'n groot leger en er gebeuren her en der ongelukken waardoor het leger al verliezen te verwerken heeft voor Ogart überhaupt bereikt wordt. Na de pas wordt het leger bij Gir i Hon tot staan gebracht en in de pan gehakt. De HHA verklaart aan de GA dat meer van dit soort ondernemingen er voorlopig niet inzitten en dat het liever de oorlog wil beëindigen. Nice. Dit geeft wel een mooie uitkomst om de oorlog snel mee te beëindigen. Is Olijde niet Olide?. Zou Ha Hzan het superleger niet dwars zitten trouwens? En ik neem ook aan dat de gevechten aan de westkust nog enkele weken/maanden doorgaan, de communicatie zal waarschijnlijk buitenom via zee gaan.