Architectuur in Maldarië

De architectuur van Maldarië wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan bouwstijlen. Voor de kolonisatie waren het de Comucua die kenmerkende, vooral houten, bouwwerken bouwden. Tijdens de periode van kolonisatie en de afhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk werden de bouwstijlen voornamelijk beïnvloedt door in de Commenwealth heersende bouwstijlen. Na de onafhankelijkheid kwamen er meer internationale invloeden vanuit onder andere de Verenigde Staten, en ontstonden er ook kenmerkende Maldarische bouwstijlen.

Pre-koloniaal/Comucuaans (tot eind 18e eeuw)

Vóór de komst van de Europeanen bestond de bouwkunst slechts uit de traditionale Comucuaanse bouwstijl. In deze tijd woonden de verschillende stammen in kleine dorpen. De gebruikte materialen verschilden van streek tot streek, maar over het algemeen geldt dat hoe meer hout en steen er gebruikt is, hoe meer aanzien iemand had. De meest simpele huizen, voornamelijk voor de mensen met het minste aanzien, en in dorpen waar er weinig bossen in de omgeving te vinden waren, bestonden voornamelijk uit klei. Het had een houten geraamte, en de muren en het dak bestond uit gehard klei, soms vermengd met stenen. Belangrijke gebouwen bestonden uit het standaard houten geraamte, maar de muren werden gemaakt van hout. De openingen tussen de houten balken werden opgevuld met klei. Het meest opvallende gebouw in een Comucuaans dorp was het huis van het stamhoofd. Dit gebouw had een achthoekige vorm, en bestond uit voornamelijk hout, maar er werd ook veel steen gebruikt. Het dak liep taps toe naar het midden, waar een opening voor de schoorsteen was. De houten balken waren vaak rijkelijk versierd.

Koloniaal/Georgiaans (ca. 1712 – 1840)

In de vroeg-koloniale periode waren gebouwen niet veel meer dan houten hutten, en soms zelfs gewoon tenten. De houten hutten werden deels geïnspireerd door de heersende Comucuaanse bouwvormen, maar deze vroeg-koloniale gebouwen waren voornamelijk beïnvloed door traditionale Scandinavische bouwstijlen. Deze 'log cabins' werden dan ook wel 'Swedish Cabins' (Zweedse hutten) genoemd.

Aan het eind van de 18e eeuw werd de toegang tot bouwmaterialen makkelijker, en was er meer gereedschap beschikbaar. Dit leidde tot een verandering in de bouwstijlen. Gebouwen werden nu veelal uit steen opgetrokken, ook woonhuizen. Rond 1790 was de gebruikelijke bouwstijl in het Britse Gemenebest de Georgiaanse bouwstijl, vernoemd naar King George I-IV. Het was onder andere was geïnspireerd op Palladische tradities, waardoor veel belangrijke gebouwden neoclassistische elementen hadden. Deze stijl werd 'Regency Style' genoemd. Woonhuizen werden gebouwd in de 'Georgian Style', met baksteen gebouwd, grote ramen met luiken, en kenmerkende dakkapellen, en ook nu al hadden veel huizen veranda's.

Victoriaans (ca. 1840 – 1890)

In de Vicoriaanse periode, vernoemd naar Queen Victoria, werd de Regency Style verder ontwikkeld. Daarnaast ontstonden ook nieuwe neoclassistische bouwstijlen, zoals 'Academic Classical', waar ook het parlementsgebouw in Agers in is gebouwd. Vooral voor overheidsgebouwen waren deze bouwstijlen populair. Naast Griekse en Romeinse elementen bevatten de gebouwen regelmatig ook klassieke Egyptische elementen en motieven.

In Maldarië speelde het Christelijk geloof een grote rol. Halverwege de 19e eeuw ontstonden er bewegingen die geloofden dat de gotiek de puurste vorm van architectuur is. Hierdoor ontstond een terugkeer van gotische bouwstijlen. Naast kerken werden ook scholen en overheidsgebouwen in de neogotiek gebouwd. Ook veel huizen zouden in deze stijl worden gebouwd. Belangrijke kathedralen uit de Middeleeuwen dienden hiertoe tot inspiratie. Kenmerkend voor deze bouwstijl zijn steile daken, smalle ramen en deuren die ook vaak spits toeliepen, en een vaak rijkelijk versierde borstwering.

Revivalisme (ca. 1890 – 1960)

Feitelijk was het revivalisme al eerder in de 19e eeuw begonnen, maar rond 1890 ontstonden ook nieuwe bouwstijlen die op oudere bouwstijlen waren geïnspireerd. In deze tijd kreeg Maldarië ook een speciale status binnen het Britse Gemenebest. Dit leidde enerzijds tot een voortzetting van bouwstijlen zoals deze in het Britse Gemenebest gangbaar waren. Anderzijds ontstonden zo ook kenmerkende bouwstijlen om zich van de rest van het Gemenebest te kunnen onderscheiden.

Tot de periode van het revivalisme behoren onder andere de 'tudor revival' en de 'old english revival'. Met name de tudor revival was populair in deze tijd. Deze bouwstijl wordt gekenmerkt door een schilddak, vaak met overhang, gedecoreerde dakkapellen, een brede veranda, kenmerkende deuropening, en uitstekende erkers. Vaak werden deze gebouwen met een houten buitenkant gebouwd, veelal met spanen op het dak en in de muren, gemaakt uit materialen van nabijgelegen bossen.

Eén van de onderscheidende bouwstijlen in het revivalisme was 'Dutch Colonial'. Deze bouwstijl is uit Benjiland komen overwaaien, en genoot populariteit in zowel utiliteitsbouw als voor woonhuizen. Deze bouwstijl varieert van stenen gebouwen met kenmerkerkende gevels, tot woonhuizen geïnspireerd op vroeg-koloniale woningen van Nederlandse kolonisten.

Internationalisme/Suburbanisme (ca. 1920 – heden)

Na de onafhankelijkheid van Maldarië ontwikkelden zich in Maldarië eigen bouwstijlen. Daarnaast kwamen er ook, veelal door de opkomst van Amerikaanse media zoals Hollywood, veel invloeden vanuit Noord-Amerika. De suburbanisatie die in het begin van de 20e eeuw op gang kwam speelde hierin ook een grote rol. Men wilde niet meer in de stad wonen, maar in vrijstaande huizen aan de rand van de stad.

Suburbane woningen werden geïnspireerd op Amerikaanse bouwstijlen van die tijd, waaronder de 'California bungalow' en de 'Ranch'-stijl. Halverwege de 20e eeuw was Maldarië niet zo welvarend als andere Engelstalige landen, zoals het VK, de VS, en Australië. Dit heeft de gangbare bouwstijlen in Maldarië voor een deel beïnvloedt. Om de huizen groter te laten lijken werden ze veelal in de breedterichting gebouwd, vaak met een groot dak. Daarnaast bevatten de huizen vaak ornamenten om rijkdom uit te stralen.

Modernisme (ca. 1960 - heden)

Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er, vooral voor commerciële en openbare gebouwen, nieuwe bouwstijlen. Deze bouwstijlen waren strak en modern, en vaak minimalistisch van aard. Er wordt nu weinig in neoclassistische stijlen gebouwd. Veel grote gebouwen in de grote steden zijn nu in modernistische bouwstijlen gebouwd. De laatste decennia worden ook steeds meer nieuwe suburbane woningen in modernistische stijlen gebouwd, hoewel een groot deel nog steeds in Maldarische suburbane stijl wordt opgetrokken.